Hayolim o`zga olam nega bora-bora tunda ko`zim nam
O`zi man bu huzurda mehmon, nari borsa bugunam adoim ehtimoli har qadam
Ko`zlarim yo`lingdadur, bir mani maqsadim bo`lmadi ro`yo ko`rinmas dunyo
Yuguradi bu oyog`larim tomoninga tinmay, hech dam bilmay
Mana bu qo`llarim har kuni doim yopiq eshigingni tebratar umuman tonmay
Izlaydi ko`zlarim o`zingni faqat, behonumoman
Bitti bu doston, yuragimdagi ming karra fig`on
Badanimda qolmadi darmon, yo`qlayman o`zingni kunu-tunda o`zimda
Kuygan haroratda fursatda, har kelajak bir zamonda
Har sahifayu devonda, sezildi na bir issiq, na bir sovuq
Har tomonimdan berilgan zarba, na bir zulmni sezdim man betom
Vujudimni kuydirsang, bejon etsang
Yuragimni qon talatib ohir netaman, jamolingni ko`rsatmasang

Verse 2:
Nasibamni maning devonayu rasvodan battar qilsang ham roziman ahir
Ohiri borib manzili aloga yetqazsang bo`lar edim man sodir, jonu
Jahonim maning, qalbimni do`pposlagan dardimu arzandam maning
Har balo qilsang qil, oshiq qilsang bas
Bormidi bundan ortiq baht, misoli daraht kabi man so`narim ayyon bevaqt
Qadarim bitmasdan mutloq man qildim aht
Negadir ko`karmadim ko`kardi ichimdagi dardimu armon
Boq mani holimga yoron, ne keregi bor usha go`zal makon
Ko`zlaringa man boqmasam, unda borim ham kam
Butun borlig` ham kam, kun kabi otsang qani edi natijalarim so`ngida vaslinga duchor bo`lsam
Hayronu vayron bo`lsam, yuragim qon otib ohir netaman
Jamolingni ko`rmasam